SONSUZ BEKLEYİŞ

Önce sofrayı kurmalı,
Salata, çorba ve mezesiyle.
Yanında da dolu bir karafa ve 2 kadeh.
Mum ve de çiçekleri de unutmamalı

Saate bakayım önce.
Bir koşu girmeliyim duşa,
Çabucacık yıkayıvereyim her yerimi.
Misler gibi kokmalıyım bu gece...
Nergisler, sümbüller, güller...
Yanımda sönük kalmalı.
Sevdiceğim çiçekleri değil bu gece beni koklamalı...

Hayatıma giren tek erkeğim, biricik aşkım...
Uzun bir yolculuktan sonra yanımda...
Tam 25 yıl önce verilen,
Ve her sene yerine getirilen bir sözle...
İşte gene 12 Temmuz akşamı geldi karşımıza.

Saat 20:00
Daha gelmesine çok var.
Güneş batıyor her gün olduğu gibi engin mavide.
Ama bugün bir farklı göründü gözüme, hüzün doldu içim.

Saat 21:00
Nerede kaldı? Çoktan gelmeliydi yanıma.
Şu yıldızlar bu gece daha mı yakın sanki?

Saat 22:00
Yok gelmeyecek galiba...
Bir terslik mi oldu acaba?
Şu... Şu... köşeyi dönen araç onunki mi?

Saat 23:00
Mum da bitti gitti.
Aynı çiçekler ve aynı benim gibi.
Kalk Neriman topla masayı.

Saat 23:30
Telefon!...
Hayırdır bu saatte?
“Alo... Buyrun...
Evet benim..
Hayır... Hayır... Olamaz!... Doğru değil bu!...
Bugün değil!.. Şimdi değil!...”
Hayır...
Hayır...
Hayııırrr.....

Evet...evet...ahh evet.

Bak gene uyuyakalmışsın Neriman...
Hadi git yat yatağına.
Daha nice yalnız 12 Temmuzlar var yaşamında...
Alışamadın gitti şu yalnızlığa.

İst - Mayıs '07